De foto bij dit verhaal is gefingeerd.

Op mijn veertiende begon ik met drinken. Samen met klasgenootjes maakte ik de stad onveilig. Black-outs, overgeven en een enorme kater waren de normaalste zaak van de wereld. We beleefden veel avonturen. Vanaf mijn achttiende dronk ik zeven dagen per week. Doordeweeks dronk ik vaak een fles wijn per dag, in het weekend het dubbele. Zo af en toe laste ik een alcoholvrije maand in, om het vervolgens de maand erop weer flink in te halen.

Zorgen vergeten

Ik had een goeie baan in de horeca. Mijn collega’s en ik werkten keihard maar er was ook tijd voor plezier. Na een lange dag schoven we met elkaar aan tafel om te borrelen. Dit leidde tot leuke avonden tot diep in de nacht. Vaak merkte ik dat ik de volgende dag erg down was. Ik voelde me depressief, maar kon niet plaatsen waar die gevoelens vandaan kwamen. Rond vijf uur ‘s middags fietste ik dan weer naar het terras. Na het eerste wijntje gleden de zorgen van me af.

Kop in het zand

Dit was mijn leven. Ik werkte en feestte veel. De depressieve gevoelens negeerde ik. Al had ik in het jaar voordat ik hulp zocht wel een paar besefmomenten. Zo merkte mijn moeder op dat die negatieve gevoelens wel eens door mijn drankgebruik konden komen. Ik wuifde het weg. Het zal toch niet? Ook twee collega’s vertelden me dat ze met behulp van Ready for Change gestopt waren met drinken. Af en toe lieten ze vallen dat ze al langere tijd clean waren. Ik herkende mijzelf in hun verslavingsverhalen maar stak mijn kop in het zand.

Koningsdag

Het was Koningsdag. Helaas was het restaurant erg leeg door het slechte weer. Daarom stopten we wat eerder met werken. De volumeknop van de muziek draaiden we omhoog, de drank werd op tafel gezet en het feest kon beginnen. De volgende dag werd ik gedesoriënteerd wakker. Ik had geen idee hoe ik thuisgekomen was, laat staan wat ik die avond ervoor had gedaan. Ik schrok ervan. Het was de zoveelste keer. ’s Middags appte een vriendin of ik naar het terras kwam. Zij bestelde een kop thee. Eerst was ik verontwaardigd. Thee? Dat bestel je toch niet op een terras? Vervolgens kwam de schok. Ik realiseerde me dat ik thee nooit als optie had gezien. Ik bestelde hetzelfde en zei vervolgens: ‘Ik ga stoppen met drinken.’

Motivatie en discipline

Inmiddels was ik vier dagen gestopt. Toch kon ik het niet alleen. Via de huisarts kwam ik bij Ready for Change terecht. Toevallig ook de kliniek waar mijn collega’s hulp hadden gezocht. Ik barstte van de motivatie en discipline. Ik wilde mijn alcoholprobleem écht aanpakken. De eerste dagen bij Ready for Change waren superspannend. Gelukkig creëerden de behandelaars meteen een heel veilige en open sfeer. Het deed me goed om met mensen te praten die in hetzelfde schuitje zaten. Eindelijk voelde ik me niet meer zo alleen.

Pijnlijk maar leerzaam

Al gauw kwam het onderdrukken van mijn depressieve gevoelens ter sprake. Ik leerde dat ik, ondanks mijn fijne jeugd, te weinig emotionele aandacht heb gehad. Als kind was ik makkelijk en heel zelfstandig, daarom viel het waarschijnlijk niet zo op dat ik er wel behoefte aan had. Het uitspreken en erkennen van gevoelens heb ik gemist. Ook was het heel confronterend om te horen dat ik veel dingen weglachte. De behandelaars lieten me dat inzien door het te benoemen als ik dit deed. Het was pijnlijk maar wel heel leerzaam. Door de behandeling ben ik zo veel over mezelf te weten gekomen. Ik ben nu wie ik wil zijn.

Niet alles alleen doen

Nu ben ik anderhalf jaar clean. Na de behandeling besloot ik de horeca achter me te laten. Het werk gaf me te veel triggers. Ik werk nu in de verslavingszorg. Daarnaast ben ik begonnen met een hbo-opleiding. Het gaat ontzettend goed met me. Ik ben heel gelukkig. Toch moet ik altijd alert blijven. De combinatie van werken en studeren is een bron van stress. Afgelopen maand merkte ik dat ik steeds meer dingen ging verslonzen. Ik maakte lange dagen waardoor ik niet aan koken toekwam. Het huishouden doen lukte me ook niet en ik sliep niet goed. Ik belde mijn moeder en vertelde het aan mijn vriend. Ze hielpen me alles weer op de rit te krijgen. Aan de bel trekken als je problemen hebt, ook dat is iets wat ik heb meegekregen bij Ready for Change. Spreek het uit als je het moeilijk hebt. Je hoeft niet alles alleen te doen.’

Wil je na het lezen van dit verhaal meer weten over behandeling bij Ready for Change? Neem dan vrijblijvend contact met ons op.