Foto is gefingeerd.
‘Als kind was ik erg druk. Er werd ADHD bij mij geconstateerd. De medicatie die ik kreeg voorgeschreven, sloeg helaas niet goed aan. Toen ik pas negen jaar was, heb ik mijn eerste trauma opgelopen: we kregen een zwaar auto-ongeluk met de familie. Dit hakte er enorm in bij mij en leidde tot psychische klachten. Ik werd op antidepressiva gezet. De bijwerkingen waren niet mals: als ik van school kwam, viel ik op de bank in slaap om pas de volgende ochtend weer wakker te worden.
Dit leidde ertoe dat ik op mijn tiende al begon met blowen. Niet veel later nam ik mijn eerste lijntje speed. Die had ik van mijn broer gestolen. Ik kwam erachter dat dit middel mij heel rustig maakte en ik raakte verslaafd. Ik was toen pas twaalf jaar. Ook ging ik andere harddrugs gebruiken, tot het moment dat ik op vijftienjarige leeftijd werd opgenomen op de jongerenafdeling van een kliniek. Hier werd ik volgestopt met medicatie om de verslaving tegen te gaan. Een deel ervan snoof ik op. Ik zat deze periode uit, maar viel eenmaal thuis meteen weer terug in mijn oude gedrag.
Op mijn achttiende werd mijn beste vriend voor mijn ogen doodgeschoten tijdens een rip-deal. Hier heb ik, naast veel verdriet, pijn en een schuldgevoel, PTSS aan overgehouden. Ik viel in een diep dal en gebruikte dagelijks verschillende harddrugs. Ik was gemiddeld vijf tot zes dagen wakker en kreeg dan een black-out van vermoeidheid. Een jaar later kwam ik in het ziekenhuis te liggen met maagbloedingen vanwege mijn zware gebruik. Hier ben ik dankzij een operatie gelukkig goed vanaf gekomen. Helaas viel ik kort erna toch weer terug terwijl ik pijn bleef houden in mijn buik. Van mijn toenmalige werkgever kreeg ik de mogelijkheid om af te kicken, anders zou hij mij ontslaan. Op het werk gebruikte ik namelijk ook. Die kans heb ik gegrepen.
Ik kwam bij Ready for Change terecht, nadat ik bij een andere kliniek een detox had gedaan. Vanaf de eerste dag was het spannend of ik het überhaupt wel zou redden door mijn afkickverschijnselen. Die waren zó heftig dat alles in mij blokkeerde en mijn hele lichaam trilde van de spanningen. Ik werd aan een buddy gekoppeld, een ervaringsdeskundige. Hij heeft het hele proces aan mijn zijde gestaan. Als ik het moeilijk had, kwam hij naast me zitten en legde hij zijn hand op mijn schouder. Hij liet me voelen dat ik er niet alleen voor stond. Ik zat in de vierdaagse groep, maar was vijf dagen lang aanwezig bij Ready for Change omdat thuis zitten een te groot risico was voor mij.
De eerste weken had ik heel zware sessie’s. De therapie heeft mij heel goed geholpen om oud zeer te verwerken. Beetje bij beetje groeide mijn vertrouwen in de behandelaars. Ik dacht eerst: daar heb je weer iemand die mij de les probeert te lezen. Iemand die ervoor gestudeerd heeft maar niet weet hoe een verslaving voelt. Maar dat was niet het geval: de mensen bij Ready for Change begrijpen je. Je wordt gehoord, écht gehoord, iets wat ik heel erg nodig had.
In de eerste zeven weken -van de in totaal negen weken- van het programma heb ik mezelf niet voldoende kunnen ontwikkelen. De afkickverschijnselen waren nog te erg aanwezig. Mijn behandeling werd daarom bij uitzondering verlengd. Daar ben ik Ready for Change erg dankbaar voor, want in die laatste zeven weken ben ik als een speer gegaan. Ik begon me te hechten aan mijn behandelaars. Ze gingen de verbinding aan en luisterden zonder oordeel. Hierdoor groeide mijn zelfvertrouwen. Ze kropen in mijn hoofd wanneer ze zagen dat ik het wilde opgeven en braken mijn masker af. Wanneer ik loog dat ik alleen wilde zijn, kwamen ze juist bij me staan zodat ik me niet langer eenzaam voelde. Ze trokken me uit het water, net voordat ik kopje onder ging. En ze hebben me weer laten voelen. Zonder hun hulp en begeleiding had ik het niet gered.
Toen begon de strijd van weer normaal meedraaien in de maatschappij. Dit is en blijft pittig voor me. Gezonde vriendschappen opbouwen, nieuw werk zoeken: het viel me zwaar. Ik werk parttime bij een bedrijf zodat ik me de rest van de tijd op mijn (mentale) gezondheid kan focussen. Ik ben nu anderhalf jaar clean. Er gaat geen dag voorbij dat ik niet hoef te vechten tegen mijn verslaving. Want mijn verslaving is slim en zoekt uitwegen in werk, te veel eten of door me stilletjes gek te maken zodat ik me ga afzonderen. Maar ik houd vol: ik haal nu zoveel mooie dingen uit het leven. Ik lééf, in plaats van dat ik word geleefd door de drugs.’
Wil je na het lezen van dit verhaal meer weten over behandeling bij Ready for Change? Neem dan vrijblijvend contact met ons op.