De foto bij dit verhaal is gefingeerd.

‘Vanaf mijn dertiende begon ik met blowen. Dat werd al snel een dagelijks ding. In het weekend dronk ik veel alcohol met vrienden. Samen gingen we naar hardcore feesten. Daar kwam ik in aanraking met partydrugs. Die gebruikte ik op een gegeven moment ook elk weekend.

Van weekend naar doordeweeks

Op mijn achttiende raakte ik, naast drank en wiet, verslaafd aan cocaïne. Elke keer als ik een biertje op had, moest er gesnoven worden. Ik wist het een tijdje tot het weekend te bewaren maar al snel snoof en dronk ik ook doordeweeks. Dit ging jaren zo door. Als ik niet genoeg geld had om goed spul te kopen, stal ik geld van mijn ouders. Elke verjaardag, barbecue of Feyenoord-wedstrijd zag ik als een gelegenheid om te gebruiken.

Verbetering beloven

Mijn vriendin wist dat ik veel blowde. Maar dat ik cocaïne gebruikte, dat verborg ik voor haar. Natuurlijk kwam ze erachter. We hadden een kleine op komst en ik wist dat ik moest veranderen. Ik beloofde haar verbetering, maar maakte dat niet waar. Ik leefde veel ’s nachts. Ik gamede, snoof en blowde. Het lukte me niet om mijn gedrag te veranderen. Ik was niet gelukkig en onderdrukte mijn negatieve gevoelens.

Warmte en ondersteuning

Op een dag biechtte een collega op dat hij verslaafd was. De leidinggevende reageerde begripvol en ondernam meteen actie. Mijn collega werd geprezen om zijn eerlijkheid. Het zette me aan het denken. Die warmte en ondersteuning, dat is wat ik nodig had. Alleen dan zou ik het aandurven. Een tijdje later zat ik tegenover diezelfde leidinggevende en speelde ik open kaart. Alles kwam eruit.

Volledige overgave

Direct daarna ondernam ik actie en meldde ik me aan bij een verslavingskliniek. Het was ongelooflijk zwaar om te erkennen dat ik een drugsverslaafde was. Ik had een geweldige vriendin, een kindje, een huis en een goede baan. Ik lag niet onder een brug of in de goot. Het verzet was groot, maar na twee dagen brak ik volledig. Ik werd bereidwillig en wilde ervoor gaan. Na een week intern afgekickt te zijn, ging ik over naar ambulante zorg. Ik woonde alle meetings bij en bleef clean. Toch miste ik iets. Daarom meldde ik me aan bij Ready for Change.

Het stoere masker

Bij Ready for Change heb ik heel veel geleerd over mezelf. Die kennis had ik nodig om mijn verslaving echt te begrijpen. Alleen op die manier kon ik het probleem aanpakken. Zo kwam ik erachter dat ik nooit lekker in mijn vel heb gezeten. Ik heb altijd met een masker op gelopen. Vroeger werd ik gepest om mijn naam en om mijn uiterlijk als gabber. Ik heb toen geleerd om keihard terug te vechten. Die rol, als stoere Dick, heb ik nooit meer losgelaten. Bij Ready for Change kwam ik erachter dat ik ook een zachte, gevoelige kant heb en dat ik die veel vaker zou willen laten zien.

Beste stap ooit

Ik ben zo blij dat ik hulp heb gezocht. Het is de beste stap die ik ooit in mijn leven heb gezet. Het gaat heel goed met me. Ik ben al achttien maanden volledig clean. Mijn vriendin en ik praten veel meer, er is zelfs een tweede kindje op komst! Ook op mijn werk gaat het goed. Ik heb zo veel te danken aan mijn leidinggevende. Het is echt mogelijk om te herstellen, wat je ook hebt meegemaakt. Stop met vechten, je wint het toch niet. Durf jezelf over te geven want je krijgt er iets mooiers voor terug.

Wil je na het lezen van dit verhaal meer weten over behandeling bij Ready for Change? Neem dan vrijblijvend contact met ons op.