Van jongs af aan
Ik groeide op in een gebroken gezin, met een vader die niet zijn verantwoordelijkheden nam en een moeder die noodgedwongen veel moest werken. Zo werd ik noodgedwongen al snel volwassen. Ik was er jong bij met drank, seks en ook drugs. Ik blowde voor het eerst toen ik 12 was en nam op mijn 14e mijn eerste pilletje. Wat niet hielp is dat ik in een buurt woonde waar ik vrienden had niet dit allemaal heel normaal deden lijken.
Een leven vol feest en drank
Door de jaren heen ontwikkelde ik mijn leven, kreeg een carrière, vriendin en huis en ogenschijnlijk was alles in orde. Maar ik wist al vroeg dat ik een groot probleem had. Ik genoot van de feestjes, de gezelligheid, de drank en de borrels op het werk. Alleen waar anderen een natuurlijke stop hadden, en op tijd naar huis gingen, had ik absoluut geen rem. Na de borrel ging ik naar een feest, na een feest naar de after, na de after naar een BBQ en na de BBQ kon er weer worden geborreld. Ik leefde van weekend naar weekend en de weekenden werden steeds langer. Op donderdag vaak de eerste borrel en op zondag afsluiten in een voetbalstadion en bij winst de kroeg in. Er waren steeds vaker en meer excuses om aan de drank (en drugs) te gaan.
De leegte en eenzaamheid
Naarmate ik ouder werd, begonnen de mensen om mij heen andere levens te krijgen. Een gezin, serieuzer carrière. Ik kwam in 2016 terecht in mijn eerste klinische opname. Ik wist eigenlijk niet meer met mijn emoties om te gaan. Ik was van goede vrienden vervreemd en volledig uit contact. En ik ging alleen nog maar om met de mensen die ook structureel aan het drinken en gebruiken waren .Ik leefde in de illusie dat ik een heel spannend leven had, maar mijn leven was leeg en eenzaam. Eigenlijk was ieder weekend hetzelfde en was alle diepgang verdwenen.
Niet mijn oplossing, dacht ik
Na mijn opname ben ik een jaar clean geweest, ik ging naar meetings en had de boel best weer onder controle. Het gebeurde ook mij dat ik dacht wel weer een drankje te kunnen nemen. Het was me uitgelegd, jouw aandoening is chronisch en progressief, maar ik was overtuigd van het feit dat het voor mij anders zou zijn. Niets is minder waar. Binnen 2,5 jaar verloor ik weer mijn vrienden, waardigheid, bijna m’n partner en ook mijn baan. Allen door het gebruik, het uit contact gaan en het achterlaten van mijn machteloos toekijkende omgeving.
Ready for change
Ik had al gehoord van Ready for Change, een kliniek die veel persoonlijke aandacht bood. Ik meldde me aan voor een tweedaagse, maar al snel bleek dat ik meer nodig had. Ik ben nog elke dag dankbaar dat ik mijzelf die kans heb gegund. De
groepstherapieën en persoonlijke begeleiding hebben me de inzichten gegeven die ik miste. Ik kreeg mijn emoties terug en kan mezelf weer in de spiegel aankijken. Alleen afkicken was voor mij niet genoeg, ik moest afrekenen met demonen uit het verleden. RFC heeft me begeleid in het vinden van de juiste psychologische zorg.
Geluk is een keuze
Na bijna drie jaar herstel ben ik voor het eerst in lange tijd weer gelukkig. De eerste zonnestralen werden zichtbaar na 6 maanden, maar vandaag de dag is de trek in alcohol of drugs volledig verdwenen. Ik heb mijn oude goede vrienden terug, een sterkere band met mijn partner dan ooit en kan ongelofelijk goed genieten van de geneugten van het leven. Een terras of een feest horen daar gewoon bij, maar hobby’s als zeilen, voetbal, motorrijden en duiken waren lang het ondergeschoven kindje. Ik heb ze weer gevonden. Mijn omgeving maakt zich geen zorgen meer, ik ben een graag geziene gast bij mijn vrienden thuis en ben doorgaans vrolijk. De duistere wolk is weg, ik ben vrolijk, gelukkig en kan zelfs een beetje spiritueel zijn. Ik hoop dat iedereen die twijfelt zich deze kans gunt. Kiezen voor geluk is een keuze, net als drugs. Dat begreep ik eerst niet, maar het is absoluut waar, weet ik nu.