‘Ik begon pas met (sterke) drank toen ik getrouwd was. Heel lang heb ik alleen in het weekend en tijdens feestjes gedronken, nooit doordeweeks. Maar áls ik dronk, was het veel’, vertelt Marianne (66 jaar).

Weekend begon op woensdag

‘In 2000 overleed mijn broer, in 2001 mijn man. Heftige gebeurtenissen die veel impact hadden. Ik had nog twee thuiswonende kinderen, dat weerhield me ervan om vaak naar de fles te grijpen. Maar toen zij het huis uitgingen, begon mijn weekend al op woensdag. Ik dronk dan rode wijn, een fles per avond. Vijf avonden per week.

Eerste keer hulp

Op maandag en dinsdag ging het nog wel, daarna begon het te kriebelen. Het duurde even voordat ik doorhad dat ik toch best afhankelijk was geworden van de alcohol. En dat ik moeite had met maat houden. In 2010 was ik het zat en heb ik hulp gezocht bij een kliniek. Ik had eens per maand een gesprek en iedere week een blaastest. Het heeft me zeker geholpen, ik heb na deze behandeling 4,5 jaar niet gedronken.

Functionerende alcoholist

In 2005 kreeg ik een nieuwe relatie, dat is fijn en ook gezellig, en ik kreeg alle steun bij het stoppen. Maar in 2015 dacht ik ‘nu kan het wel weer’, gezellig samen, in de vakantie of op een verjaardag een drankje doen. Maar voor ik het wist was alcohol weer, zei het langzaam, mijn leven ingeslopen. Ik functioneerde gewoon, heb me nooit een dag ziek gemeld op mijn werk, maar toch merkte ik dat alcohol mijn leven beheerste. Dat wilde ik niet meer.

Zwalkend naar huis

We tekenen kerst 2018. Ik had een prachtig boek gekregen maar knoeide er rode wijn overheen. Later die avond zwalkte ik met mijn vriend terug naar huis. Ik geneerde me. Het was genoeg. Een paar dagen later zat ik bij de huisarts. Een vriend en een nicht van mij waren behandeld bij Ready for Change en waren daar heel positief over. Ik besloot om me hier ook aan te melden. Daar heb ik geen spijt van gekregen. De behandeling bij de eerste kliniek was een goede basis, bij Ready for Change is het kwartje pas echt gevallen.

Met de billen bloot

Ik had wel mijn bedenkingen bij de aanpak, die onder andere bestaat uit groepstherapie. Het leek me eng om bij anderen met de billen bloot te gaan. Maar het bleek juist heel goed te werken. De verhalen van anderen helpen je in jouw proces. Ik voelde me dankbaar dat het bij mij niet extreem uit de hand was gelopen. Naast de groepssessies heb je 1-op-1-gesprekken waar je dingen kunt vertellen die je te privé vindt om in de groep te delen.

Afscheidsbrief

Ook schrijf je een afscheidsbrief aan de alcohol. Die heeft lang aangevoeld als een vriend, maar wordt uiteindelijk je grootste vijand. Dit is hoe ik mijn demon heb beschreven: ‘Ik zie je als een kraai met een slordige verenpracht, die op mijn schouder zit. De enige manier om jou weg te krijgen is je denkbeeldig van mijn schouder af te schieten met een oude kruitbuks, zodat ik met een beroet gezicht al je veren op de grond zie dwarrelen en je glimmende oogjes niet meer zie.’

Open kaart

Omdat ik overdag werkte heb ik het avondprogramma bij Ready for Change gevolgd. Tegen mijn leidinggevenden en collega’s heb ik open kaart gespeeld. Dat viel gelukkig in goede aarde. Ik schaam me er niet voor, ben juist trots op mezelf dat ik mijn probleem heb aangepakt. En dat ik op tijd heb ingegrepen: ik ga bijna met pensioen en als ik geen hulp had gezocht, was ik misschien overdag al gaan drinken. Dat is niet hoe ik mijn leven straks wil inrichten. Ik wil leuke dingen doen, erop uit met mijn vriend, kinderen en kleinkinderen. En dat is precies wat ik ga doen. Dag demon alcohol, ik heb jou niet meer nodig om te kunnen ontspannen, te kunnen huilen, te kunnen slapen of om gevoelens te kunnen ontlopen.’