Leven na RfC: al vier jaar clean en sober!

Van december 2018 tot en met februari 2019 heb ik deelgenomen aan de ambulante avondbehandeling bij Ready for Change. In december 2022 mocht ik een bijzondere mijlpaal vieren: die maand was ik namelijk vier jaar vrij van drank en drugs! In de afgelopen vier jaar heb ik mijzelf opnieuw leren kennen en opnieuw leren vertrouwen en ik sta vandaag de dag stabieler, positiever en gelukkiger in het leven dan voorheen. Ik kan oprecht zeggen dat het zoeken van hulp voor mijn verslavingsprobleem de beste keuze van mijn leven is geweest.

 

Actieve verslaving

Ik heb van mijn zeventiende tot en met mijn drieëndertigste levensjaar middelen gebruikt. De eerste tien jaar gebruikte ik op vrijwel dagelijkse basis cannabis, vaak in combinatie met alcohol. In die tijd gebruikte ik sporadisch cocaïne. Op mijn zevenentwintigste deed ik een eerste serieuze stoppoging via het programma van Anonieme Alcoholisten, die uiteindelijk bijna zes maanden zou duren. Na die zes maanden geheelonthouding heb ik nooit meer cannabis gebruikt, maar ben daarna wel weer gaan drinken.

 

Alcohol had voor mij twee belangrijke voordelen boven cannabis. Ten eerste is alcohol sociaal geaccepteerd in vrijwel alle kringen: niemand kijkt vreemd op als je een biertje of wijntje bestelt, in tegenstelling tot wanneer je een joint opsteekt. Ten tweede dacht ik dat alcohol mijn leven minder in de war schopte: ik had veel minder moeite met het nakomen van mijn verplichtingen op het gebied van studie en werk dan toen ik nog iedere dag stoned was. Ik consumeerde dagelijks flinke hoeveelheden en het was niet uitzonderlijk dat ik ’s avonds op de bank of op bed met een glas naast me knock out ging. Ik had echter vrijwel geen last van katers en kon de volgende dag vrijwel probleemloos functioneren.

 

Toen ik op een goed moment (eindelijk) was afgestudeerd en mijn inkomen steeg, ging ik ook steeds vaker cocaïne halen. Dat gebruikte ik thuis in mijn eentje en werd daar vaak erg paranoïde van. Eerst deed ik dit alleen in het weekend, maar later ook weleens doordeweeks. Ik weet niet zo goed waarom ik dat allemaal deed. Een duidelijk aanwijsbare reden om te gebruiken had ik niet en die had ik ook voor mijzelf helemaal niet nodig als excuus: het was gewoon de manier van omgaan met het leven die ik mijzelf in al die jaren had aangeleerd. Hoewel ik voor mijzelf in die periode op het gebied van carrière en financiën een aantal grote stappen had gezet en belangrijke doelen had behaald, was ik helemaal niet gelukkig en ik wist ook niet wat ik nu precies zou moeten veranderen om wél gelukkig te worden.

 

Dieptepunt en behandeling bij Ready for Change

Toen mijn gebruik excessiever werd, kostte het me steeds meer moeite om alle ballen in de lucht te houden: tijdens mijn studie was het geen ramp als ik een tentamen miste omdat ik doorgesnoven in mijn bed lag, maar in een professionele omgeving kun je je dat soort stunts niet te vaak veroorloven. Ook bleven er, ondanks mijn toch niet onaardige inkomen, steeds meer rekeningen onbetaald. Ik trok me steeds meer terug uit het sociale leven en raakte steeds meer in een isolement. Voor de buitenwereld leek ik (vooralsnog) een vrij succesvolle, verantwoordelijke en opgewekte man, maar ik kampte met depressieve gevoelens en kreeg op een gegeven moment zelfs suïcidale gedachten.

 

Ik wist inmiddels wel dat ik hulp nodig had, maar kon niet zomaar een maand afwezig zijn van mijn werk om me op te laten nemen in een kliniek. Ik bezocht uit wanhoop af en toe wel weer AA-vergaderingen, maar ik voelde me daar niet veilig en had ook niet echt een connectie met de mensen daar. Ik kwam daar wel een dame tegen die vertelde dat zij een jaar geleden met een soortgelijk dilemma kampte en daarom naast haar werk een ambulante avondbehandeling had gevolgd bij Ready for Change. Zij was toen bijna een jaar clean (en inmiddels al meer dan vijf jaar!). Voor het eerst in maanden zag ik een uitweg en ik besloot contact op te nemen met Ready for Change, waar al snel duidelijk werd dat ik een zeer geschikte kandidaat was voor het behandeltraject.

 

Een intensieve behandeling van elf weken volgen naast een baan is weliswaar zwaar, maar wel mogelijk. Sommige sessies waren emotioneel behoorlijk belastend en ik heb een aantal keer naderhand een (halve) verlofdag opgenomen om een beetje bij te komen, maar het is het me allemaal meer dan waard geweest.

 

Ik heb tijdens deze behandeling geleerd om met zelfcompassie naar mijn verslaving te kijken: mijn verslaving heeft weliswaar schade aangericht in vrijwel alle facetten van mijn leven, maar ik ben meer dan enkel mijn verslaving. Ik heb tijdens de behandeling geleerd dat ik met de juiste tools in staat ben om het leven aan te kunnen zonder te hoeven vluchten in middelengebruik. Met een aantal mensen uit mijn behandelgroep heb ik vandaag de dag nog steeds contact.

 

Na de behandeling: leven in herstel

Ik zag tijdens de behandeling wel op tegen het leven na Ready for Change: zou ik wel clean kunnen blijven als deze stok achter de deur er niet meer is? Het idee beangstigde me. Tijdens de behandeling heb ik echter geleerd dat het helpt om contact te onderhouden met lotgenoten waarmee je je verbonden voelt. Daarom ben ik na de behandeling op zoek gegaan naar mensen in een soortgelijke situatie, onder andere door een aantal verschillende AA-vergaderingen te bezoeken en me daar meer te concentreren op de overeenkomsten dan op de verschillen. Inmiddels kan ik zeggen dat ik over een groot netwerk van ex-verslaafden beschik, waarmee ik regelmatig van gedachten te wissel.

 

Ik ervaar het ook helemaal niet als een gemis dat ik vandaag de dag niet meer drink of geen drugs meer gebruik; het geeft me juist heel veel rust, omdat ik mezelf weer kan vertrouwen. Ik hoef niet meer bang te zijn dat ik stomme dingen ga doen of mezelf in gevaar breng, of dat ik aan het eind van de maand geen geld meer heb, omdat ik alles in het weekend in mijn neus heb gestopt. Ik durf weer vooruit te kijken en langetermijnplannen te maken. Tegenwoordig laat ik me er zelfs graag op voorstaan dat ik geen alcohol gebruik en de reacties die ik daarop krijg zijn altijd positief. Voor mijn behandeling omschreef ik een leven zonder middelengebruik als een leven aan de ketting, maar tegenwoordig zie ik het juist andersom: tegenwoordig leef ik veel bewuster dan voorheen, maar tijdens mijn actieve verslaving zat ik juist aan de ketting: de ketting van gebruik.

 

Aan iedereen die kampt met een verslavingsprobleem wil ik zeggen: zoek hulp en gun jezelf een beter leven. Er is een oplossing en je bent het waard.

 

Thomas, 37 jaar